8/8/2019
Cem'in gözüne son bir kaç müdahale ve kontroller sonrası dönüşümüzün önünde bir engel kalmadı. Görüşün tam netleşmesi biraz zaman alacak ama doktorumuz Cengiz Bey ameliyattan ve sonuçlarından memnun görünüyor.
Çiğdem ve Güçlü ile birlikte bu sefer yolculuk. Bayram tatillerini bizimle geçirecekler:) Onlar araba ile gitmeyi tercih ettiler, biz de bu durumda uçakta zorlanacağımız ne varsa aldık yanımıza, doldurduk bagajı.
Sakin bir geceden sonra erkenden uyandık. Kahveleri içtikten sonra iki gündür bizi kazık çakmış gibi tutan çapamızı alıp yola düştük. Kazık çakmış terimi abartılı değil, çapayı ancak motor ile üzerine yürüyüp ters yöne kaldırarak çıkartabiliyoruz çamurdan.
Sabah kahve ve yüzme keyfinden sonra hava durumuna bir daha baktık. Çok değişen birşey yok. Sevimsizlik şurada; bugün öğleden itibaren başlayıp akşama doğru artan güneyli bir rüzgar bekleniyor. Kötü olan, gece yarısından sonra kuzeye dönüyor, yine şiddetli olarak. Bu bölgede her bir havaya kapalı koy az. Gaios limanı korunaklı. Ama iki gün o ufak limanda kalma fikri pek hoşumuza gitmiyor. Bir de yan yana çapa atarak limana yanaşılıyor. Normalde bile hergün üstüste atılan çapaların karıştığı bir liman. Böyle bir havada çok eğlenceli olabilir.
Sabah rutinlerinin ardından demir alıp çıktık Atherinos koyundan. Plan Lefkas-Nydri’ye bir göz atıp kendimizi anakarada bulunan Two Rock Bay koyuna atmak. Yoğun bir trafik var yine etrafta. Nydri’ye girerken hemen girişten önce küçük bir ada dikkatimizi çekti. Çok güzel görünüyor, ama bu kalabalıkta etrafında hiç tekne yok! Bakıyoruz özel mülk ve yasaklı alan. Okuduğumuza göre adanın ismi Skorpios ve bir zamanlar ünlü armatör Onassis’e aitmiş, hatta Jacqueline Kennedy ile 1968 yılında bu adada evlenmiş. Onassis’in, kızının ve oğlunun mezarı da bu adada bulunuyormuş. 2013 yılında ailenin kalan tek mirasçısı Athina Onassis, adayı Rus bir aile olan Rybolovlev’lere satmış.
Dün gece, umduğumuzdan daha hareketli geçti. Hava durumu tahminleri dışarıda çok yüksek bir hava göstermemesine rağmen batıdan esen rüzgar koyun içine garip bir şekilde dönerek giriyor, bu da rahatsızlık yaratıyor. 7-8 tekne vardı koyda. En son bir Rus tekne geldi. Bize yakın bir noktaya demir attılar. Gece saat 10.00 civarı havuzlukta Cem hala otopilot ile haşır neşir olurken, ben de kitabıma dalmışken birden Rus teknenin burnunu bizim iskele kıç omuzukta gördük! Hemen kalkıp iterek biraz uzaklaştırdık, teknedekiler biz seslenince farkettiler bu kadar yaklaştığımızı. Bu küçük adrenalin sonrasında biz biraz zincir aldık, onlar da biraz saldı ve uzaklaştık birbirimizden.
Dün hareket etmedik, Kaminia’da geceledik. Sabah 7.30 civarı uyandık. Bu saatlerden belli, sıcak bir gün olacak. Dışarıda deniz ince bir çizgi şeklinde, üzerinde hiç bir kıpırtı yok, hafif puslu. Cem (arılarla fısıldayan adam:)) dışarda kahvesini içerken, ben arıların çoşkusu nedeni ile içeriye kaçmak durumunda kaldım bu sabah. Sanıyorum işin sırrı onlar yokmuş gibi davranıp sakince yaptığın işe devam edebilmekte. Öyle böcek, haşerat korkum olmamasına rağmen bu kadar burnumun dibine girdiklerinde ben Cem kadar sakin kalamıyorum maalesef:)
Kiona oldukça hareketli bir yermiş. Limanda kaldığınız sürece özellikle gün batımından sonra sıcağın etkisi biraz azalınca teknenin önünden gelen geçeni izlemek keyifli. Yalnız restoranlara yakın tarafta bağlandıysanız özellikle, ki zaten bu küçük limanın en ucu da restoranlara pek uzak sayılmaz geç saatlere kadar yemek kokuları içinde oturmak durumunda kalıyorsunuz. Açken insanın iştahını kabartan bu kokular, karnınızı doyurunca o kadar da tatlı gelmiyor insana.