NYMPHE SEYİR NOTLARI

Santa Maria'ya dönüş 2022

Cem Eğrikavuk — Sat, 17 Sep 2022 13:06:10 +0000

Santa Maria'ya dönüş 2022 Cem Eğrikavuk Sat, 09/17/2022 - 16:06

Bunu da bi ara...

<-- Horta

Geolocation

37.01722198997, -25.931378550376

Add new comment

Map

Horta

Cem Eğrikavuk — Wed, 10 Aug 2022 13:01:58 +0000

Horta Cem Eğrikavuk Wed, 08/10/2022 - 16:01

Bi ara yazarız

<-- Sao Jorge Santa Maria'ya dönüş 2022 -->

Geolocation

38.531316415659, -28.623487681361

Add new comment

Map

Sao Jorge

Rengin Eğrikavuk — Sun, 07 Aug 2022 18:00:00 +0000

Sao Jorge

Rengin Eğrikavuk Sun, 08/07/2022 - 21:00

Pazartesi sabah saat 7 gibi Terceria/Angra’dan demir alıp, Sao Jorge’ye doğru düşüyoruz yola. Bu yıl şu ana kadar, geçen yıl gördüğümüz adalara seyir yapmıştık. Sao Jorge uzun bir zamandan sonra Nymphe ile gideceğimiz ilk yeni yer. Bizim de, Nymphe’nin de keyfi gayet yerinde bu yüzden.

Aslında Sao Jorge adasının doğu burnu ile mesafemiz 25 mil. Ama burası ince uzun bir ada (uzunluk 54 km, genişlik 8 km) ve marinanın bulunduğu ve bizim gideceğimiz güneydeki Velas kasabası adanın neredeyse güney batı ucunda. Dolayısıyla adaya ulaştıktan sonra nihai hedefe varabilmek için bir 25 mil daha yol katetmek gerekecek.

Hava sakin, tahminlere göre yelken açacak bir rüzgar beklentimiz yok. Bu durumda zihin hemen yolda yapılabilecek işler listesini ön plana alıyor bizde. Hazır motor çalışıyor ve aküler iyi durumda iken…Su yapıcıyı çalıştırıyoruz, iki posta çamaşır yıkıyoruz, hava o kadar güneşli ki ilk postayı kurutup topluyoruz bile. Biraz temizlik, ardından duşlar alınıyor. Hatta teknenin içi o kadar rahat ki, yemek işini de aradan çıkartıp akşama mis gibi bi börülce yemeği pişiriyoruz. Tabii seyrin keyfini de çıkartmayı atlamıyoruz işlere dalıp. Özellikle adaya ulaştıktan sonra adanın güney kıyısı boyunca yaptığımız seyir çok keyifli. Yine yemyeşil bir ada, kıyı boyunca akan şelaleler, yeşilliklerin arasından denize doğru inen ufak sevimli köyler…galiba yine güzel bir yere getirdi Nymphe bizi:)

Saat 15.00 civarı ulaşıyoruz Velas’a. Memduh ve Sibel bizden bir gün önce geldiler. Onlar marinadalar. Biz marinanın hemen yanında mendireğin içerisindeki alarga alanına atıyoruz demirimizi. Marina gayet korunaklı ama oldukça küçük bir marina. Girmek istersek muhtemel başka bir teknenin yanına aborde olmamız gerekecek. Çok sevdiğimiz bir şey değil. Alarga alanı da gayet rahat ve keyifli görünüyor. Suyumuzu yaptık, işler yolda bitti zaten… Alargacıyız yani.

Alargada da olsanız önünde demirlediğiniz marinaya bi kendinizi gösterip, kayıt yaptırıyorsunuz, buralarda genel teamül böyle. Biz de kayıt yaptırmak için marina ofise gittiğimizde yeni bir uygulama ile karşılaşıyoruz. Marinadaki görevli sanki kendi kararıymış gibi mahçup bir şekide alargadan da artık ücret aldıklarını söylüyor. Bu yıl şimdilik Sao Jorge ve Faial’da başlamış bu uygulama. Muhtemel seneye mendirek içinde marina önünde alarga alanı olan diğer adalar da takip ederler diye düşünüyoruz. Demirlemek için marina fiyatının yarısını alıyorlar. Bir de EUR 1,5 gibi makul bir ücret karşılığı marinanın duş, çamaşırhane ve tuvalet hizmetinden yararlanabiliyorsunuz.

Alarga anlayışımız Akdeniz’den bu yana epey değişmişti. Daha önceleri alarga deyince genelde dibi görünen berrak sular, doğal koylar aklımıza gelirken, okyanusta mendirek/liman içinde, sakin ama nispeten bulanık bir denizde demirde olmaya razıydık. Ama Sao Jorge, bizim zorlanarak da olsa revize ettiğimiz tüm ayarları altüst etti. Özellikle ilk iki gün şahane hava ile beraber, denizin dibini görebildiğimiz, balıklarla şnorkel yapabildiğimiz şahane bir alarga keyfi yaşadık. O kadar iyi geldi ki… Diğer alıştığımız konu da nispeten uzun mesafeler; yani bir adaya gidersin ve çok açık bir havada diğer adanın silüetini görebilirsin belki en iyi ihtimalle. Orta Azor denilen ve Sao Jorge, Pico, Graciosa ve Faial’dan oluşan bu dörtlü ada grubunda ise adalar arası mesafeler maksimum 20 mil civarında. Yine bu üç ada arasında çalışan oldukça sık feribot seferleri var. Hem denizin güzelliği, hem havanın sıcaklığı ve güneş, hem de sürekli işleyen feribotların sesi bize biraz Yunan adalarını hatırlatıyor. Biraz daha yeşilini tabii!

Biz alarga keyfindeyken Sibel ve Memduh araba kiralayıp adayı dolaştılar. Kiralama işini iki gün önce Angra’dayken halletmişti Memduh. Biz biraz rahat davrandık bu sefer. Gidelim, hallederiz dedik ama evdeki hesap çarşıya uymadı. Araba yok! Hakikaten bu adalarda, özellikle Temmuz-Ağustos aylarında bu işleri son ana bırakmamak gerek, bir kez daha anladık! Neyse ki Memduh'un kiraladığı yerden son anda bir günlük bir rezervasyon yapabildik. Arabayı almaya gittiğimizde de şansımıza iki güne uzattılar süreyi.

Adanın özellikle batı ve kuzey kıyılarını çok etkileyici buluyoruz. Denize inen dik yamaçlar ve deltalar, deltalarda kurulmuş küçük kasabalar, volkanik kayalar arasında koylar ve gizlenmiş doğal havuzlar… Ortanca buraların doğalı, alıştık artık demek şımarıklık olacak! Alıştık değil de ilk seferki kadar şaşırmıyoruz desek daha doğru belki. Ama Sao Jorge’da bu ortanca konusu bambaşka bir boyut almış. Yemyeşil çayırlar, tepeler ve mor/mavi ortanca öbekleri. Sanki üzerine atlasanız hop sizi geri fırlatacak yoğunlukta görünüyorlar. Çok güzel yürüyüş yolları da var, bir tanesini gözümüze kestiriyoruz. Adanın kuzey kıyısında Cubres Deltası ile Santo Kristo Deltası arasında, okyanus boyunca yeşillikler içinde ilerleyen çok hoş bir patika. İkinci gün araba ile buraya gidip yürüyüşümüzü yapıyoruz. Dönüşte de adanın meşhur peynir fabrikalarına uğruyoruz. Bazı akşamlar Sibel ve Memduh ile buluşup hazır altımızda araba varken adanın çeşitli yerlerindeki restoranları da deniyoruz. Covidli zamanlardan sonra bu sosyalleşmeler çok iyi geliyor insana, hele bir de memleketten bu kadar uzakta kendi dilinizde muhabbetlenebilmek.

<-- Terceira 2022 Horta -->

Geolocation

38.678260927348, -28.200083042459

Add new comment

Map

Terceira 2022

Rengin Eğrikavuk — Sun, 31 Jul 2022 19:30:36 +0000

Terceira 2022

Rengin Eğrikavuk Sun, 07/31/2022 - 22:30

Çarşamba makul bir saatte kalkıyoruz. Hava harika, alargada olmak şahane. Metin yarın dönecek, o nedenle bugün ufak bir ada turuna niyetli. Bize de soruyor gelir misiniz diye, ama biz o kadar özlemişiz ki alargayı yerimizden pek kıpırdayasımız yok. Cem, Metin’i botla karaya bırakıyor, bu arada marina ofiste kaydımızı yaptırıyor. Bütün günü dinlenerek geçiriyoruz. Geldiğimiz günden bu yana hem Santa Maria, hem de Ponta Delgada’da serince bir bahar havasındaydık. Bırakın deniz sezonunu açmak, tam gün şort + t-shirt moduna bile geçememiştik henüz. Buraya gelişimizle beraber sanki yaz da yüzünü göstermeye başlıyor. Karpuz kabuğunu düşürüyoruz nihayet biz de denize! Ertesi sabah Metin’i uğurluyoruz. Gitmeden görev veriyor bize; diğer adaları da gezin, en beğendiğiniz iki tanesine seneye tatil planlayayım diye:) Bizim de niyetimiz zaten Terceria’dan sonra geçen yıl görmediğimiz adaları gezmek.

Yaklaşık 10 gün kadar kalıyoruz Praia’da. Memduh ve Sibel de hemen yanımızda demirdeler. Onlar araba kiralayıp birkaç gün adayı geziyorlar. Biz, sağolsunlar, geçen sene Yasemin ve Hikmet’in misafirperverlikleri ve dostlukları vesilesi ile o kadar güzel gezdik ki adayı, yeni bir tura gerek duymuyoruz. Sadece bir gün otobüsle Angra’ya iniyoruz o kadar. Geçen sene kovid zamanına göre ada acayip canlanmış geliyor bize. Sokaklar, plajlar cıvıl cıvıl, geçen yıl açık olmayan bir çok yer aktif.

Praia sonrası niyetimiz bir iki gün de Angra önünde alargada durmak ve oradan yaklaşık 50 mil batıdaki Sao Jorge adasına geçmek. Önümüzdeki 10 gün boyunca neredeyse hiç hava görünmüyor tahminlerde, o nedenle biraz rahatız çıkış tarihi konusunda. Nasıl olsa her halükarda mecbur motora kuvvet gideceğiz!

Cuma günü Praia Festivali başlıyor. Buralarda bu festival işlerine çok önem veriliyor. Büyük ciddiyetle hazırlanıyorlar. Sokaklar ışıklandırılıyor, her tarafta çadırlar, stantlar ve sahneler kuruluyor. Madem acelemiz yok en azından festivalin ilk günü kalalım sonra geçeriz Angra’ya diye planlıyoruz. Festivalin ilk gecesi Memduh ve Sibel ile buluşup bu organizasyon için kurulan çadır lokantalardan birinde yemeğimizi yiyoruz. Sonra da etrafı geziyoruz. Sanki bütün ada burada! Çok keyifli bir ortam var. Küçük konser sahnelerinde müzik başlamış, herkes yiyeceğini, içkisini almış etrafta takılıyor. Geceyarısına doğru dönüyoruz teknelere. Plajdaki sahneden müzik sesleri geliyor alarga alanına. Bir gece için rahatsız edici değil ama tüm hafta da çekilmez diye düşünüyoruz. Memduh da bizimle hemfikir. Sibel’in aklı bir miktar festivalin son gecesindeki Mariza konserinde kalsa da bütün hafta beklemeyi o da mantıklı bulmadığından ertesi gün geçiyoruz Angra’ya. Angra’da alarga manzara olarak daha güzel olsa da Praia kadar rahat değil. İki gece kalıyoruz Angra'da. Sonra Sao Jorge’ye gitmek üzere düşüyoruz yola. Uzun zaman sonra teknemizle daha önce görmediğimiz bizim için yeni bir adaya seyir yapmanın mutluluğu ile...

<-- Terceira'ya Geçiş 2022 Sao Jorge -->

Add new comment

Terceira'ya Geçiş 2022

Rengin Eğrikavuk — Tue, 19 Jul 2022 20:55:00 +0000

Terceira'ya Geçiş 2022

Rengin Eğrikavuk Tue, 07/19/2022 - 23:55

Bir ayı geçti, Ponta Delgada’dayız. Artık adayı tüm girinti çıkıntıları ile öğrendik desek yalan olmaz herhalde. Geçen sefer büyük marinada sallanıyoruz diye erken kaçmıştık, bu sefer acısı çıktı. Aslında normal koşullarda daha kısa bir süre de yeterli olurdu ama daha önce de bahsettiğimiz gibi bol ziyaretçili bir dönem olması itibariyle lojistik olarak en rahat adada kalmayı tercih ettik. Ama artık hareket vakti geldi. Metin henüz dönmedi memlekete. Kendisini kaplıca, dalış, balina turu gibi türlü aktiviteyle oyaladı bayaa. Bu arada çok da sezonu (evet bunun da bir sezonu varmış!) olmadığı için pek ümidimiz yoktu ama, balina turundan eli dolu dönerek bizi şaşırttı. Eli dolu derken balina fotolarıyla tabii:) Eksik kalan bir okyanus seyri kaldı aktivitelerde, eh onu da eksik bırakmayalım dedik Metin’le beraber düştük yola.

Hedefimiz yaklaşık 90 mil uzaklıktaki Terceria Adası, Praia da Vittoria’daki alarga alanı. Biz hem uzun süreden sonra harekete geçmek ve seyir yapıyor olmak, hem de bir süre alargada vakit geçirecek olmanın mutluluğu içindeyiz. Metin ise ilk okyanus seyri heyecanında. Geniş apaz, çok da kuvvetli olmayan bir rüzgar görünüyor tahminlerde. O nedenle bir gün önceden balon düzeneğini kuruyor Cem. Niyetimiz balonla gidebildiğimiz yere kadar gitmek sonrası malum motora kuvvet. Memduh ve Sibel’in niyeti bizden bir 6-7 saat sonra yola çıkmak. Hedef aynı, ama onlar haklı olarak tanımadıkları yere gece karanlığında giriş yapmak istemiyorlar. Biz geçen yıldan mütevellit o konuda rahatız.

Sabah saat 6.00 gibi çözüyoruz ipleri. Biraz sonra adanın gölgesinde güzel bir rüzgar yakalıyoruz. Kapatıyoruz motoru, açıyoruz ana yelken ve cenovayı. Adanın kara etkisi ile gidiyoruz, belli birazdan bitecek bu rüzgar ama gittiği yere kadar. Bir saate yakın ortalama 6 knot hızla ilerliyoruz keyifli keyifli. Ada etkisi geçince bitiyor rüzgarımız, indiriyoruz yelkenleri. Neyse az sonra asıl beklediğimiz rüzgar gelmeye başlıyor. ilk önce yine bir ana yelken, cenova denemesi. Baktık çalışmıyor, basıyoruz balonu. Balona kuvvet yolun yarısını yelken ile gidiyoruz ama artık son saatlerde rüzgar pupaya dönmeye başlayıp hızımız 4 knotların altına düşünce mecbur balonu indirip yolun kalanınını motorluyoruz.

Yunanistan’dan bu yana ilk defa üçüncü bir kişi ile seyrimiz bu. Gayet güzel ve keyifli bir seyir oluyor. Bu sefer yunus yok etrafta. Tabii ilk okyanus seyrini yapan Metin, iki gün önce büyük bir botla gidip balina gördüğü için çıtası yükseldi haliyle. Biz ise kendisine en fazla "portugese man o’var" denilen buraların meşhur deniz analarından gösteriyoruz bol bol yolda:) Gece saat 21.00 civarı adaya iyice yaklaşıyoruz. Güneş battı ama hava hala aydınlık. Ama garip bir durum var! Adaya yaklaşık 15 mil mesafe kalmasına rağmen ada namına hiç birşey görünmüyor ortalıkta. Buralarda alışığız aslında, aniden bir bulut çökebiliyor adaların tepesine ama artık bu kadar yakınlıkta en azından silüetini görmemiz lazım diye de işkillenmeden duramıyor insan. Neyse biraz daha ilerliyoruz hala ufukta kara namına birşey yok. Cem bi ara iyice şüphelenip radardan teyit ediyor, evet ada orada olmalı, ama yok! Neyse tam “Lost”a bağlamışken internet çalışmaya başlıyor. Artık net, Terceria olmasa da teknolojide en azından bir noktaya gelmiş bir kara parçasına yakınız:) Zaten birazdan hava kararınca ışıkları seçilmeye başlıyor adanın. Saat 24.00 civarı Praia da Vittoria limanına giriyoruz. Alarga alanını biliyoruz zaten, liman içinde, plajın tam karşısında. Demirimiz atıp, o her güzel seyrin sonunda hak edilen güzel uykulara dalıyoruz.

<-- Flores Terceira 2022 -->

Geolocation

38.249728693181, -26.255900955504

Add new comment

Map

Flores

Cem Eğrikavuk — Sat, 25 Jun 2022 18:49:29 +0000

Flores

Cem Eğrikavuk Sat, 06/25/2022 - 21:49

Azore'ların incisi desek abartmış olmayız. Muhteşem bir ada! Ama buraya Nymphe ile gelmedik. Zaten küçük ve sıkıntılı olan limanı, önceki sene bir fırtınada hasar görmüş. İki senedir tadilatta. Korunaklı koyu da yok. O yüzden Nymphe'yi Ponta Delgada marinada bırakıp Sao Miguel'e bizi ziyarete gelmiş arkadaşlarımızla birlikte uçakla geliyoruz.

Ada gerçekten küçük. Zaten iki günde batı kıyısının tamamın yürüyoruz. Ama imkanlar da epey sınırlı. Sezon çok kısa (2-3 ay) olduğu için turizme yatırım da fazla yapılmıyor. Herşeyi önceden organize etmeniz lazım. Taksinize kadar! Evet, havalimanında taksi bulmakta zorlanıyoruz. Diğer günler için taksiyi hep önceden organize etmeyi öğreniyoruz.

Havalimanı doğu kıyısındaki Santa Cruz kasabasında. Kasabasında derken, kasabanın birfiil içinde! Herhalde bu kasabanın her noktasından yürüyerek ulaşmak mümkündür havalimanına. Ama biz batı kıyısındaki Faja Grande kasabasında kalmayı tercih ediyoruz. Çünkü burası üç trek rotasının başlangıç (veya bitiş) noktası. Çok da keyifli bir kasaba. Üç-dört restoran, bir cafe, küçük bir market. Hepsi bu.

Vardığımız gün hemen yenımızdaki Cascata do Poço do Bacalhau şelalesine yürüyoruz. Olağanüstü bir manzara. Dibindeki gölcükde insanlar yüzüyorlar. Devam eden derecik üzerinde eskiden kalma değirmenler dikkatimizi çekiyor. Vaktinde tarım da yapılan, kendine yeten bir adaymış heralde. Bugün sadece hayvancılık kalmış.

Ertesi gün kuzeye doğru giden yürüyüş rotasına yöneliyoruz. Aslında bu rota broşürlerde kuzeyden güneye tanımlanmış. O yönde yapınca yavaş bir tırmanış ardından bizim köye dik bir iniş gözüküyordu. Biz ters yönde tırmanalım, manzara noktalarını görüp geri dönelim diye düşündük. Ancak tırmanışın ortasında hepimiz oradan geri inmek istemediğimiz konusunda hem fikirdik. Planı değiştirip en kuzeydeki Ponta Delgada kasabasına yürüyoruz. Sıkı bir yürüyüş oluyor. Taksi beklerken (tabii ki bekliyoruz!) yaşlı teyzelerin işlettiği town-hall tarzı bir kahvede soğuk biralarımız ile kendimizi ödüllendiriyoruz. İşin ilginci, yolda rotayı kitapçığa göre yapan onlarca yürüyüşçü ile karşılaşıyoruz. Bir kısmının yaşı oldukça ileri. Bazıları genç ama bebekli, evet çocuklu değil bebekli! O patikadan aşağıya nasıl inecekler, o dizler nasıl dayanacak... Merak ediyoruz.

Biraz da manzaradan bahsedesim var, ama kelimeler yetersiz kalır. İyisi mi siz fotoğraflara bakın. -ki aslında onlar da tam hakkını vermiyor.

İkinci gün ise sabah taksi ile adanın en güney ucuna gidip bu sefer kuzeye doğru yürüyoruz. Bu nispeten daha rahat bir trek. Süre baskısı da olmadığı için epey sallana sallana yapıyoruz. Hatta adanın en meşhur manzaraların birinde, şelalere ve göle nazır bir saat keyif molası bile veriyoruz.

Aslında ufacık ada, trek rotalarında hiç bir zaman araba yollarında çok uzakta değiliz. Ama o kadar güzel korumuşlar ki, sürekli ıssız doğa içinde yürüyüş hissindeyiz. Bi Yeşil Yol olayına girmemişler yani.

Son gün ise Süha'nın kiraladığı araba ile adanın diğer güzelliklerine ulaşıyoruz. İki ayrı krater gölü grubu var. İkisi de ayrı etkileyici. Neredeyse tüm dağ yollarından inip çıkıyoruz. Manzaralar, doğa... Olağanüstü. Lajes Das Flores'de bir kahve molası verip inşaat halindeki marinaya da bakıyoruz. Harbiden tekne ile gelinmezmiş buraya.

Flores'in tadı hepimizin damağında kalıyor. Herkesin aklında bir daha ne zaman, nasıl gelsek sorusu var dönüşte. O kadar etkiliyor bu ada bizi.

<-- Sao Miguel 2022 Terceira'ya Geçiş 2022 -->

Geolocation

39.434097524175, -31.209088796563

Add new comment

Map

Sao Miguel 2022

Cem Eğrikavuk — Tue, 14 Jun 2022 13:08:41 +0000

Sao Miguel 2022

Cem Eğrikavuk Tue, 06/14/2022 - 16:08

Santa Maria'dan buraya geçişimiz komple motorla olunca, ayrı bir "geçiş" sayfası açmaya gerek görmedik. Aslında hafta boyunca güzel bir apaz seyri beklentisi oluşmuştu, ama Cuma günü rüzgar tahminlerini düşürmeye başladılar, balon iskotalarını filan hazırladık. Onu bile kullanamadık. Sabah 6:00'da kalkıp 6:20 gibi limandan ayrıldık. 9:00 gibi rüzgar hafiften bi yoklayınca heyecanlandık, ana yelkeni açtık. Ama arkası gelmedi.

Tek ilginç tarafı Orta Amerika'dan tekne getiren bir Türk ekibiyle 3 saat arayla Ponta Delgada limanına girdik. Katamaranı yeni satın aldılar. Dört arkadaş Türkiye'ye götürüyorlar. Ekipten Erol abiyi zaten tanıyorduk, iletişim halindeydik. Onlar 16 günlük yoldan, biz 9 saatlik adadan... Limana peş peşe giriyoruz. Bizim için büyük şans oluyor. Yeni marina tarafında katamaran için geniş yer olmadığı için onları eski marinaya alıyorlar. Normalde eski marinada sadece yerel tekneler duruyordu. Ofise bizim için de soruyorlar. Olumlu cevap alınca biz de oraya dalıyoruz. Sallantı bakımından buranın çok daha iyi olduğunu biliyoruz.

Evet, iki gün arayla iki Türk teknesi ile karşılaşmış olduk. Erol'lar tam transfer modunda. İki gün eksik giderip devam edecekler. Adayı gezmeyi bir dahaki sefere bırakıyorlar. Ama iki gün iyi muhabbet dönüyor.

En az iki hafta buradayız. Üç ayrı arkadaş ekibi ağırlayacağız. Nymphe'yi gayrimenkul modunda bağlıyoruz. Biminimizde ufak sökükler vardı. Buradaki yelkencide tamir ettiriyoruz.

18 Temmuz...

Bir aydır Ponta Delgada Marina'dayız. Erol Abiler de sağ olsunlar, bu sefer kendimize eski marina dedikleri bölüme aldırabildik. Yenisindeki solugan sıkıntısı burada yok ve çok daha rahat.

Burada sosyallik açısından son üç yılın acısını çıkardık. Sosyallik derken, çevrenizdeki diğer gezgin teknelerle sürekli bir sosyalleşme oluyor da, bu sefer Türkiye'den dostlarımızla görüşebildik. Herhalde Azorlar da bizimle beraber tarihinde ilk defa bir ay içerisinde bu kadar Türk nüfusu ağırlamış oldu:)

Geldiğimiz gün zaten Erol abilerin transferini yaptığı katamaran vardı. Bir kaç gün onlarla sohbetle geçti.

Arkasından Nymphe'nin baş müdavimlerinden Meltem, Çiğdem ve Süha geldi. Türkiye'deyken sürekli birlikte gezdiğimiz ekip. Ama salgın başlangıcından beri gelemiyorlardı. Hem hasret giderdik, hem de önceden planını yaptığımız Flores adası gezisini gerçekleştirdik. Bu Azore grubunda en batıdaki ada. Hem yolu uzun, hem de iki sene önce geçen bir fırtınada limanı ciddi hasar görmüş, tamir etmeye çalışıyorlar. Zaten normal zamanda bile çok rahat bir liman olmadığı için genelde denizcilerin uğramadığı bir yer. Ama mutlaka görülmesi gerekiyormuş. Biz uçak ile gidip geliyoruz. Bizim görülecek yerler listemizde ilk ona girer bu ada, hele hele buralara yolu düşenlerin kesinlikle kaçırmaması geren bir yer bizce. Neyse, onun detayları ayrı yazıda.

Gezgin ekipten sonra Rengin'in yakın arkadaşı Başak geliyor. Bir hafta kadar da onu ağırlıyoruz. Bu sefer araba turuna biz de çıkıyoruz, üç gün boyunca neredeyse adada girmediğimiz yol kalmıyor. Geçen sene de gezmiştik, ama önemli bir kısmında manzara noktaları hep sis altındaydı. Bu sefer şans bizden yana. Adanın her bir yanı mı ayrı güzel olur? İnsan hayret içinde kalıyor hakikaten. O hafta şansımıza adanın festivalini de yakalıyoruz. Şaşalı bir geçit törenine şahit oluyoruz; bando mızıkası, her köyün ayrı bir temsili, öküzler tarafından çekilen heybetli kağnılar, akşamları konserler, gösteriler...Bu adalarda harika bir festival ve eğlence kültürü oluşmuş, bizim çok hoşumuza gidiyor. Her akşam sizi oyalayacak bir aktivite bulabiliyorsunuz. Çoğu ücretsiz, halka açık meydanlarda yapılıyor. Bir çoğu yerel, amatör gruplar ama arada profesyonel performanslar da oluyor. Zaten biraz şarap, güzel bir ambiyans...bütün bunlar bir araya gelince, hele ki eğlenmeye de gönlünüz varsa...:)

Başak'ın arkasından bu sefer Metin geliyor. O da benim üniversiteden beri arkadaşım. Aslında iki kişi geleceklerdi, ama Renan son günlerde çektiği ayak sıkıntılarından dolayı vazgeçiyor. Aslında niyetimiz Metin gelince birlikte Terceria adasına geçmekti. Ama şansına rüzgar açısı bir türlü müsait olmuyor. 90 mil yol, orsa çekmeyi gözümüz yemiyor. Bir haftadır uygun koşulları bekliyoruz. Bir kaç gün öncesine kadar bu hafta için çok uygun koşullar öngörülüyordu tahminlerde. Ama iki gündür tahminler git gide azaldı. Fakat biz de burada sıkıldık. Birazdan tekrar bir değerlendirme yapacağız, ama sanırım motorla da olsa bir şekilde gideceğiz artık.

Bu arada adaya bir Türk yelkenlisi daha geliyor. Sibel ve Memduh, Papalina isimli tekneleriyle bulunduğumuz pontona bağlanıyorlar. Onlar kışı Portekiz ana karasında geçirmişti. Sezon başında önce Madeiras adasını gezdiler, bir hafta önce de Santa Maria'ya geçmişlerdi. Bundan sonra bir ay kadar muhtemelen benzer bir rota izliyor olacağız onlarla.

<-- Santa Maria'da kışlama Flores -->

Add new comment

Santa Maria'da kışlama

Cem Eğrikavuk — Thu, 09 Jun 2022 12:55:07 +0000

Santa Maria'da kışlama

Cem Eğrikavuk Thu, 06/09/2022 - 15:55

Geçen Eylül ayında tekneyi burada karaya alıp İstanbul'a dönmüştük. Kışı Türkiye'de geçirdik. Rahatlayan covid tedbirleri ile bu sefer eş dost ile iyi hasret giderdik.

Türkiye'de baharın keyfini sürelim diye buraya gelişimizi kendimizce epey geciktirdik. 21 Mayıs Cumartesi akşamı Vila do Porto'ya döndük. Sanıyorduk ki tüm tekneler denize inmiş, sezon tam gaz başlamış olacaktı. Olmamış. Çekek alanı dolu, liman neredeyse bomboştu. Şaşırdık. Ama o hafta ciddi bir hareketlilik başladı. Sadece Pazartesi bizimle 4 tekne denize indi. Kuzeydeki adalardan gelip Madeiras'a gidenler... Madeiras'dan gelenler... Liman doldu diyemeyeyiz, ama epey hareketli. Yerellerden öğrendiğimiz, geçen haftaya kadar da havalar pek bir kötüymüş. Özetle, bilmeden buranın ideal zamanını yakalamışız.

Hatta şimdi bir de Amerika kıtasından Avrupa'ya dönenlerin göç mevsimi başlıyor. İyice şenlenecek ortalık.

Teknenin durumuna gelirsek... Mükemmel değil, ama bu kadar nemli bir coğrafya için şikayet edilecek birşey de yok. Tekneye bakan firma bir nem alıcı çalıştırmış içeride. Ama bunu biz geliyoruz diye geçen hafta mı kurdu, bütün kış orada mıydı, bilmiyoruz. Seneye tekneyi buralarda bırakırsak, kendi nem alıcımızı satın alıp sabit bırakmaya karar verdik.

Tekne içindeki tekstil ürünleri, Sicilya'daki gibi küflenmemiş olsa da, biraz nem kokuyordu. Rengin günlerce hepsini çamaşır makinemizden geçirirken, o makineyi satınlamamıza yardımcı olan Selim Yazıcı'yı anmadan etmiyoruz. Ekip tekneyi temiz tutmuş, ya da son hafta iyi bir temizlik yapmış, ama denize indirdikten sonra yine de köşe bucak temizlik istiyor.

Karada yapacak çok iş yoktu. Saildrive yağını değiştiyorum. Baş pervanesinin kanatları kırıktı. Türkiye'den yenilerini almıştım. Onları değiştiriyorum. Bir de motor akümüz ölmüş. Süresi beş yılı geçmişti. Ama yine de şaşırdım. Akıllı röle ile güneş panellerine bağlıydı. Yani hergün şarjı tamamlanıyordu. Neyseki akıllı röle ile bağlıydı. Eskiden doğrudan bağlı bırakıyordum. Servis akülerimizi de götürürdü beraberinde.

Ertesi gün Nymphe'i suya atmaya hazırız. Motor yağını ve filtreleri denizde değiştiriyorum (Kendime not: Saildrive yağı çok temiz çıkıyor. Tekrar kullanmak uygun değil. Ama bunu temiz bir kaba alsaydım, motor yağını değiştirirken bi tur temizlik yağı olarak kullanabilirdim).

Geçen yıl tekneyi karada bırakırken çiçeklerimizi de marina ofiste çalışan arkadaşlara emanet etmiştik. Öyle bir mecburiyetleri yok ama kırmadılar bizi ve kışın çiçeklere bakmayı kabul ettiler. Burada tüm yıl boyunca gördüğümüz ve buraları çok sevmemizin temel nedenlerinden biri zaten bu insanların karşılıksız yardımcı olma konusundaki niyetleri olmuştu.Yine yanıltmadılar bizi. Döndüğümüzde çiçekleri marina ofiste çok iyi durumda bulduk. Bizden iyi bakmışlar desek yalan olmaz. Tekneyi karaya indirdikten sonra aldık, yerleştirdik yerlerine çiçeklerimizi. Kim bilir seneye belki Nymphe ile beraber yine burada kışlar çiçekler de, sevmişler burayı belli:)

İşleri acayip ağırdan alıyoruz. Daha doğrusu ben acayip ağırdan alıyorum, Rengin kendince ağırdan alıyor:) Bu yaz için program diğer adaları gezmek. Geçen sene gördüklerimizi ve henüz gitmediklerimizi... Haziran ortası Sao Miguel adasına gelecek arkadaşlarımız var. Üç ayrı grup, yaklaşık birer hafta. Uçuş planlaması rahat olsun diye tek adayı tercih ettik. Fakat Ponta Delgada limanının çok rahat olmadığını biliyoruz. Biz geçen sene çok çekmedik, ama çok şikayet duyduk. Oradaki süreyi asgaride tutmak için mümkün olduğu kadar geç çıkacağız. Zaten Santa Maria'yı da pek seviyoruz.

Sonuçta 2.5 haftadır buradayız. Ufak tefek işleri hallettik. Pompalar pek bi sıkıntılı. Tatlı su pompası hiç çalışmadı. Neyse ki yedeği vardı. Değiştirirken aslında eskisini çalıştırdım. Ama motordan gelen sesler pek sevimli değil. Ömrü çok olmaz. Duş drenaj pompamız keyifsiz çaılışıyor. Onun da yedeği var. Ama son bir iki gündür kendine geldi gibi. Bozuk değilse kurcalama şeyiyle devam ediyorum.

Perşembe öğleden sonra Mercan teknesi ile Arzu ve Emre geliyor. Onlar ARC organizasyonu ile Karayipler'den Portekiz'e dönüyorlar. Niyetleri oradan da Akdeniz'e girip dolaşarak Türkiye'ye dönmek. İki yıldır, tam covid döneminde Karayipleri gezdiler. Salgın prosedürleri biraz uğraştırmış olsa da, pek çok bölgeyi kalabalık olmadan gezme şansını yakalamışlar.

Bir kaç gündür gözümüz hava durumunda. Olabildiğine geç gitmek istiyoruz, ama ters bir havaya kalmak da istemiyoruz. Pazar'dan itibaren hava kuzeyden sertliyor gibi gözüküyor. Bizim gelecek Cuma'ya kadar Ponta Delgada'da olmamız lazım. Vakit var gibi gözüküyor, ama bütün kötü hikayelerin de "xxx tarihinde şurada olmam gerekiyordu, o yüzden seyre çıktım..." diye başladığını biliyoruz. Cumartesi güzel bir hava gözüküyor. Yarın (Cuma) önümüzdeki hafta için tahminlerde radikal bir iyileşme olmazsa, Cumartesi senenin ilk seyrine çıkmaya karar veriyoruz.

<-- Santa Maria'ya dönüş Sao Miguel 2022 -->

Add new comment

Santa Maria'ya dönüş

Cem Eğrikavuk — Tue, 10 Aug 2021 11:00:00 +0000

Santa Maria'ya dönüş Cem Eğrikavuk Tue, 08/10/2021 - 14:00

Kaç gündür önümüzdeki haftalarda ne yapacağımıza karar vermeye çalışıyoruz. Terceira adasında bu kadar uzun kalmayı planlamıyorduk. Niyetimiz batıdaki adaları gezip kışlayacağımız adaya geçmekti. Tabi daha kışlayacağımız adayı bilmiyorduk. Seçenekler arasında burası ve Horta limanı vardı. Hiç birinde yer olmadığını öğrendik. Birkaç liman tadilatta olunca zaten sınırlı olan kapasiteler dolmuş, uzun bekleme listeleri oluşmuş. Denizde yer var, ama bu bölgede suda bırakmak pek işimize gelmiyor. Tek seçenek Azorelar'a ilk girdiğimiz Santa Maria adası. Küçücük adada diğer imkanlar sınırlı olduğu için pek tercih edilmiyor, bizim de ilk tercihimiz değil, ama en güvenli yerlerden biri.

Neyse, kışlama limanına karar verince Terceira'da iyice tembele bağlamıştık. Alargada durmak da iyi geldi, aylardır hep limanlardaydık. Yasemin'le Hikmet'in ev sahipliği de eklenince... Batıya mı gitsek, burada mı yatsak derken üç haftayı geçti. Fakat önümüzdeki günlerde tatsız bir hava geliyor. Güneyli. Angra'da alargada durulmaz. Limana girebiliriz ama orda bile misafir bölgesi çok rahatsız oluyormuş. Praia'ya dönebiliriz. Alargada rahatsız olur, limanda yer şüpheli. Üstüne 5-6 gün de yağışlı gözüküyor. Tekneye kapanacağız. E sonra da Santa Maria'ya inme zamanı geliyor. Biraz erken olacak, ama güneyli hava gelmeden Santa Maria'ya inmeye karar veriyoruz. Hem yağışlı hava oraya sarkmayacak gibi...

Yolumuz 140 mil. Pazartesi sabah normal saatimizde kalkıp kahvaltı sonrası ortalığı neta edip demir alıyoruz. Yasemin'ler restoranlarından el sallıyor.

Koydan çıkar çıkmaz geniş apaz bir seyre başlıyoruz. Tahminler gece yarısına kadar güzel bir yelken seyri, sonrasında sütliman gösteriyor. Gerçekten ilk üç saat 6.5-7 knot hızla yol alıyoruz. Öğleden sonra yavaş yavaş düşmeye başlıyor. İyice yavaşlayana kadar inat ediyoruz, ama beklenenden erken, akşam 7 civarı, yelkenleri kapayıp motora geçiyoruz. Sao Miguel adasına 15-20 mil mesafede geçerken birkaç balıkçı görüyoruz, hatta biriyle epey yakın düşüyoruz. Bunlarn AIS çalıştırmaması gerçekten sıkıntılı.

Sorunsuz bir seyirden sonra öğlen 2 gibi Villa do Porto marinaya giriyoruz. Önce bizi karantina iskelesine yönlendiriyorlar. Terceira adasının riskli listeden çıkartıldığını anlatmaya çalışıyorum, ama dediğim dedik. Gelip dökümanlarımızı alıyorlar. Az sonra "aha, sizin karantinanız yokmuş, buyrun normal yerinize geçin" diye geliyorlar. Normal iskeleye bağlanıp, seyir sonrası biralarımızı açıyoruz.

<-- Angra do Heroisma Santa Maria'da kışlama -->

Geolocation

36.941925982318, -25.146207767884

Add new comment

Map

Angra do Heroisma

Cem Eğrikavuk — Tue, 03 Aug 2021 18:00:00 +0000

Angra do Heroisma

Cem Eğrikavuk Tue, 08/03/2021 - 21:00

Burayı da bi sene arkadan yazıyoruz.

Azore'larda nispeten rahat alargada durubilen sayılı yerlerden biri. Praia gibi mendirek korumasında değil, Güneye doğru uzanan burnun korumasında kalıyor. Güneye açık, o havalarda ya Praia'ya kaçılacak ya da yer varsa limana girilecek. Ama limanda misafirlere ayrılan yerlerin de güneyli havalarda rahatsız olduğu söyleniyor.

Alarga bölgesi yine limanın kontrolünde. Hiç bir ücret yok, ama uğrayıp kayıt yapmak gerekiyor. İşlemler çok kolay zira ortak bir sistem kullanıyorlar. Önceki limanda girilen bilgileriniz sistemde kayıtlı.

Burada da Yasemin ve Hikmet'in evsahipliğinden faydalanıyoruz. Mutfakları zaten müthiş. Onun dışında da her türlü ihtiyacımız karşılanıyor.

Angra keyifli bir kasaba. Sokaklarda kafeler, meydanlar vs... Bir de hemen yanında uzanan yarımadayı muhteşem bir park haline getirmişler. Geyikler vs ile beraber yürüyorsunuz.

Bir de en son Ponta Delgada'da denk geldiğimiz Hollandalı çift gelip yanımıza demirliyor. Biz Sao Miguel'i gezip Praia'da tembellik yaptığımız dönemde, onlar Horta'ya kadar gidip geldiler. Gelecek sene için oralar hakkında bilgiler alıyoruz. Alargada da olsak, komşuculuğa devam.

<-- Praia da Vitoria Santa Maria'ya dönüş -->

Geolocation

38.650237153737, -27.218971139624

Add new comment

Map